January 6, 2021
Lonkende lampen, stamelende stoelen
De Standaard, 24 + 25 december 2020
Wachtende stoelen. Wachtende tafels. En een enkele wachtende ober. Zie hier kerst anno 2020. Tijdens de jaarlijks meest lucratieve horecadagen is het meubilair de komende feestdagen helemaal op elkaar aangewezen. Geen tijd voor excuses meer. De stoel die altijd deed of zijn neus bloedde als een andere stoel steels naar hem keek, de tafel die al jaren smachtend loerde naar een tafel een paar meter verderop maar nooit enig respons kreeg, allen hebben zij nu vrij spel.
Geen derrières die het zitvlak beroeren de komende dagen, geen hangende benen langszij en geen priemende ellebogen op het tafelblad. Geen oeverloos geroezemoes, even geen gekakel. Rust. Focus. Tijd voor elkaar. Heerlijk.
Als straks de restaurants hun deuren weer mogen openen zullen de interieurs niet meer hetzelfde zijn als voorheen. Natuurlijk, de stoelen en tafels zien er ogenschijnlijk precies hetzelfde uit als tevoren. Maar eenieder zal zien dat sommige stoelen meer glimmen dan anders, dat enkele tafels hoogrode konen hebben en dat druistige tafelkleden nog steeds onbekommerd lonken met schalks lachende lampen. Het meubilair trok zich tijdens de lockdown helemaal niets aan van de 1,5 meter doctrine, het inwendige van de zaak stond in vuur en vlam.
Het interieur leefde zich ten volle uit. Wanneer mogen wij weer?
