Weer thuis

7 augustus 2018

Gedurende de vier weken dat ik in Heesterveld werkte stond deze aangelijnde beer mij aan te kijken zonder ogen te hebben. Een varken, een beer, of misschien toch een paard? Geen idee wie de eigenaar is, al die tijd stond hij voor mijn raam, vergezeld door steeds wisselende fietsen.

Afgelopen vrijdag richtte ik een kleine expositie in van mijn werken die betrekking hebben op enerzijds de wereldtentoonstelling van 1883, en anderzijds het lievelingsvoorwerp van verschillende winkeliers in Amsterdam Zuidoost.
De dag daarvoor kreeg ik een heel attente sms van Pedro, een van de drie vrijwilligers van Neverneverland. Hij vroeg we of hij me kon helpen met de inrichting van de expositie, en zo ja hoe laat hij aanwezig zou zijn. En ook liet hij me weten zelf de catering op zich te nemen, dan kon ik me volledig op de gasten en bezoekers concentreren.

Arthur, Pedro en Angelo 

Rond drie uur kwam hij met zijn twee collega’s aanwaaien, als vanzelfsprekend begonnen ze met tafels te schuiven, ijsblokken te kopen en het bier koud te zetten. Er kwamen bar weinig bezoekers, het weer was te mooi en de vakantie was allang begonnen. Desondanks was het echt gezellig. Hulde aan het enthousiaste drietal van Neverneverland, Arthur, Angelo en Pedro! En ook natuurlijk aan de twee stuurvrouwen van deze stichting, Judith en Anja. Ik heb het de afgelopen maanden erg naar mijn zin gehad in Zuidoost en zie mijn verblijf meer als een opstart naar iets groters dan iets anders. De komende tijd zal ik de teksten die ik op mijn blog zette blijven aanvullen (kijk bijvoorbeeld naar de uitdijende inhoud van Mijn favoriete object 3 – JA). Wanneer een winkelier aangeeft akkoord te gaan met de tekst die ik over zijn/haar winkel schrijf, plaats ik de tekst + foto’s op mijn blog. En zo zal het waarschijnlijk andere ‘hoofdstukken’ ook vergaan, het is een ongoing process.
Hieronder nog een paar laatste indrukken van de kleine expositie, allemaal werken waarin (enkele van) de 28 Surinamers van 1883 een belangrijke rol spelen.